Erica Heijnen – Rebalancer
Ik ben Erica Heijnen, geboren in 1963. Voordat ik onder andere de opleiding tot rebalancer volgde, ben ik een aantal jaren werkzaam geweest als Intensive care/A-verpleegkundige.
De Praktijk voor Rebalancing ben ik in 1992 begonnen. Twaalf jaar heb ik naast mijn individuele praktijk gewerkt als docent en examinator bij de Rebalancing School, een driejarige beroepsopleiding. Naast rebalancer ben ik ook relatietherapeut en omdat een mens nooit uitgeleerd is, volg ik de leergang Diamond Approach van Almaas, sinds 2012.
Na meer dan 30 jaar geniet ik nog steeds van rebalancing, zowel van de sessies als van de workshops. Het werkt diep en essentieel. De antwoorden komen tijdens het zelfonderzoek uit jezelf, ik ben daarbij je gids. Ik heb daarbij een groot vertrouwen in de wijsheid van het lichaam en ben keer op keer enthousiast over wat er gebeurt als je durft te voelen.
Hieronder een interview uit de Volkskrant (december 2000).
tekst: Daniel Koning
Erica Heijnen, rebalancer
Op mijn elfde zag ik een televisiereportage over kinderen in Bangladesh die op straat stierven. Ik ben gaan sparen om alle mensen daar een gulden te geven. Toen zei mijn moeder: ‘Je kunt er beter heen gaan met een beroep, daar hebben ze meer aan’. Mede daarom ben ik verpleegkundige geworden. Toen ik begin twintig was maakte ik kennis met bio-energetica. Er ging een totaal nieuwe wereld voor me open: lichamelijke oefeningen met als doel je gevoelens meer te voelen, emoties te kunnen uiten. Stilstaan bij mezelf was helemaal nieuw voor me. Na een aantal jaren in de verpleegkunde begonnen er veel van mijn zekerheden te wankelen. Het was 1988, ik was vijfentwintig. Ik heb alles verkocht wat ik bezat en ben naar Nepal gegaan om te kijken wat er nog van mezelf zou overblijven zonder vertrouwde omgeving. Van mezelf moest ik minstens twee maanden weg blijven.
In het begin was het erg eng. Ik durfde de straat haast niet op. In die vier jaar dat ik heb gereisd heb ik wel geleerd op mensen af te stappen en contact te maken. Ik heb een maand in een Tibetaans klooster meditatiecursussen gedaan, ik ben een half jaar in een Thais klooster geweest, heb in Australie in de verpleging gewerkt, in Japan op straat poppetjes verkocht en in India in een lepra-ziekenhuis gewerkt, hoewel ik daar eigenlijk niet echt nodig was. Ik nam drie mensen een werkplek af.
Later ben ik naar Poona, naar de Ashram gegaan. Osho leefde nog. Het is een grote supermarkt van meditatie, massage, therapie en creatieve ontwikkeling. Ik ben er bijna twee jaar geweest. Ik vond het geweldig. Ik krijg nog steeds een gevoel van vrijheid en plezier als ik aan die periode denk. Zoveel mensen uit de hele wereld bij elkaar die met zelfontwikkeling bezig waren. Daar heb ik de rebalancing opleiding gedaan. Het is in de basis Westers, met Oosterse meditatie-technieken.
Voor een familiereünie, hier in Zwolle, ben ik toen teruggekomen. Iemand bleek net een winkel geopend te hebben met een praktijkruimte erboven. Ik kon zo aan het werk en ik ben gebleven. Rebalancing is een vorm van lichaamswerk die niet alleen op ontspanning is gericht, maar op bewustwording van je lichaam. Het zijn langzame en diepe technieken. Ik kan voelen waar spanning in een lichaam zit, waar het vast zit, en welke delen levendig zijn, waarbij ook de emotionele kant aan bod komt. In de reguliere hulpverlening is aanraken meestal taboe. Ik raak de mensen juist aan.
Mensen komen hier met angsten en spanningen, en weten niet altijd waar het vandaan komt. Rebalancing kan mensen die in hun hoofd zitten, helpen om meer te voelen. Je moet wel bereid zijn tot zelfonderzoek.
Rebalancing staat ook voor: leven zoals je wilt. Ik heb nu mijn eigen praktijk, waar ik sinds 1996 van leef. Bij de Nederlandse opleiding werk ik als docent. Ik leef de laatste jaren precies zoals ik wil, ook met kleine dingen.